1966 жыл. Дарынды бет-жақ хирургі Лев Григорьевич Преображенский пластикалық хирургиямен айналысып, бұл салада Батысты қуып жететін алғашқы кеңестік мекеме – Сұлулық институтын ашуды армандайды. Оның жас әріптесі Игорь Зорин дарынды хирургтар еңбегіне лайықты ақы алатын шетелге кетуді көздейді. Преображенский өз арманы үшін Мемлекеттік қауіпсіздік комитетімен мәмілеге келеді: олар дәрігерге тәжірибелік бөлімшені бір шартпен ғана ашуға рұқсат береді. Онда жасалатын оталар жайында Комитеттен басқа ешкім білмеуі тиіс. Ал Зорин өз арманы үшін Преображенскиймен мәмілеге барады. Ол келіспеушіліктерге қарамастан, онымен жұмыс жасауға келіседі. Тек елден қашуға көмектессе болғаны. Екеуі де оларды алда не күтіп тұрғанынан бейхабар.