Әскери қызметтің аяқталуымен подполковник Евгений Геннадьевич Александров әдеттегі өмір салтымен батыл құсады. Ол өзінің бастамасы бойынша әйелімен ажырасады, ол сотта оны барлық мүмкін және мүмкін емес күнәлар үшін айыптайды, оған барлық мүлік — көлік пен пәтерді қала маңында қалдырады, ал өзі анасы қайтыс болғаннан кейін пәтер қалған шағын қалаға барады. Мұнда болашақ подполковник өсті, мұнда ол мектепке барды, бірақ көп жылдан кейін оралғаннан кейін ол таныс жерді әрең біледі - бұл жерде күйреу мен қаңырап қалу билік етеді. Ол сыныптасын әрең таниды-олар құрдастарымен бірдей болса да, ол әлдеқайда үлкен көрінеді. Бүкіл үйде бір ер адам жоқ екені белгілі болды. Евгений Геннадьевич балалық шағында үйде тұратын әйелдерге қажет - оларға әділетсіздікке қарсы тұра алатын ер адам, қорғаушы қажет. Әйелдер үшін де, қарт әйелдер үшін де Евгений Геннадьевич жалғыз тірек болып табылады....